In de Tweede Wereldoorlog werden veel bruggen over de rivier de Arno verwoest. Gelukkig bleef de romantische Ponte Vecchio gespaard. Het is de oudste brug van Florence, aangelegd in 1345 ter vervanging van een houten brug op dezelfde plaats. In 1966 werden de meeste winkeltjes verwoest door een overstroming, maar de brug zelf bleek sterk genoeg om het wassende water te weerstaan. Voor veel toeristen is de brug een van de te bezoeken bezienswaardigheden in Florence. Bezoek de brug 's ochtends en 's avonds, het is er dan vaak minder druk.

Op de brug werd altijd al handel gedreven. Het begrip ‘bankroet’ zou op de Ponte Vecchio zijn ontstaan. Als een koopman zijn standplaats niet meer kon betalen, werd zijn tafel (banca) in elkaar getrapt en gebroken (rotta). In eerste instantie waren de kooplieden voornamelijk slagers, vishandelaren, leerlooiers en edelsmeden. Hun afval gooiden ze in de rivier. Dat was een doorn in het oog van Ferdinando de Medici, die in 1593 bepaalde dat er voortaan alleen nog edelsmeden actief mochten zijn. Dat is sindsdien zo gebleven, ook nu nog zijn er vooral juweliers op de brug.

Die De Medici’s waren behoorlijke snobs. Eerder had Ferdinando’s vader Cosimo een gang laten aanleggen boven de brug, zodat hij en zijn familie van de ene rivieroever naar de andere konden lopen zonder zich onder het gewone volk te begeven. Overigens moest de familie wel toegeven aan de Manelli’s, die in de middeleeuwen de Manellitoren bouwden om de brug te verdedigen. Zij weigerden hardnekkig de toren af te breken om plaats te maken voor de corridor van De Medici. Die loopt dan ook keurig om de toren heen. De Corridoio Vasariano is tegenwoordig wel te bezoeken door gewone stervelingen, maar is soms om onduidelijke redenen afgesloten.

Vlak bij de Ponte Vecchio ligt de Ponte Santa Trinita. Deze brug werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de zich terugtrekkende Duitsers opgeblazen, maar is na de oorlog in oorspronkelijke staat herbouwd.

Tickets voor bezienswaardigheden