Klein Begijnhof

Het Klein Begijnhof van Gent is een van de best bewaarde begijnhoven van voor de Franse Revolutie. Van de buitenkant is er nauwelijks iets te zien. Alleen aan de Lange Violettestraat zie je een deel van de westelijke muur, de rest ligt goed verborgen achter de Rijbaan Adjudant Van Vletingen en de oude stadsomwalling. Het Begijnhof Onze-Lieve-Vrouw ter Hoyen – zoals het officieel heet – werd in 1234 gesticht door Johanna en Margaretha van Constantinopel, maar de meeste gebouwen die je nu ziet stammen uit de 17e eeuw.

In januari 2005 stierf het laatste begijntje dat op dit Klein Begijnhof woonde. Ooit woonden er zo’n 300 begijntjes. De bijna honderd huizen werden in ossenbloed geschilderd en worden nog steeds bewoond, maar de zeven conventen hebben een andere bestemming gekregen. Zo zijn het Begga Convent (nummer 239) en de infirmerie (nummer 237) omgetoverd tot ateliers en tentoonstellingsruimten voor lokale kunstenaars.

In de zuidoostelijke hoek van het begijnhof zie je de resten van de stadsmuur uit ongeveer 1300 en de restanten van een vestingtoren, de Hoyetoren. Omdat de stad Gent snel uitbreidde en een nieuwe verdedigingslinie aanlegde (de Keizersvest) was deze stadsmuur al snel niet meer belangrijk en raakte in verval.

De Heilig Grafkapel werd in de jaren tachtig van de vorige eeuw gerestaureerd. De rest van het Klein Begijnhof ondergaat sinds 1994 restauraties. Die zullen nog enige tijd in beslag nemen. Voor de volledige restauratie werd 16 jaar uitgetrokken, maar waarschijnlijk gaan de werkzaamheden langer duren.