South African National Gallery

De oorsprong van dit museum is de privé-collectie van Sir Thomas Butterworth die in 1872 in een museum werd ondergebracht. Daarna is de collectie verder uitgebreid. Die bestaat nu uit een grote verzameling Europese kunst van de 17e tot het begin van de 20e eeuw uit Groot-Brittannië, Nederland, Vlaanderen en Frankrijk. Maar het museum richt zich sinds 1990 steeds meer op de moderne kunst uit zuidelijk Afrika. Er is geen kunst te zien van voor het koloniale tijdperk. De blanke overheersers hadden daar geen belangstelling voor en na de afschaffing van de apartheid ontbraken fondsen om dergelijke kunstwerken aan te schaffen. Een probleem waar meer musea in Zuid-Afrika mee kampen.

Het zal geen verbazing wekken dat de apartheid in de moderne Zuid-Afrikaanse kunst een belangrijk onderwerp is. Bijvoorbeeld in het beeld ‘The Butcher Boys’ van Jane Alexander. Het laat drie zittende figuren zien die agressief en enigszins arrogant kijken. Niet echt mensenfiguren, zo zijn hun hoofden al veranderd in iets dierlijks, met hoorns op de kop. Hun ruggengraat ligt bloot. De kunstenares drukt hiermee de onmenselijkheid uit van het apartheidsregime.

Vrolijker zijn de collecties kunstwerken gemaakt van kralen, textiel, en beeldhouwwerk van de verschillende stammen in Zuid-Afrika.

De curator van het museum schrikt er niet voor terug om te provoceren. Zo was er in het verleden een multimediatentoonstelling gewijd aan het HIV/Aids-probleem, een onderwerp waarop in Zuid-Afrika een taboe rust. Zo deed president Thabo Mbeki ooit de uitspraak dat aids helemaal niet veroorzaakt wordt door HIV. In de wisselende tentoonstellingen zal je vaak een dergelijk provocerend of controversieel onderwerp vinden.